ای آن که رحمت می آوری بر آن کس که بندگانت به او رحم نمی کنند .

ای آن که انسان رانده از هر شهر و دیار را پذیرایی .

ای آن که نیازمندان خود را خفیف و خوار نمی گردانی .

ای آن که گستاخان درگاه خود را ناامید نمی سازی .

ای آن که دست رد بر سینه ی بندگان پر توقع خود نمی زنی .

ای آن که کار بی ارزش را به لطف می پذیری و در برابر آن پاداش بزرگ می دهی .

ای آن که نزدیک می شوی به هر کس که به تو تقرب جوید .

ای آن که به سوی خود می خوانی هر که را که از تو روی برگرداند .

ای آن که نعمت خود را دگرگون نمی سازی و به کیفر دادن ما شتاب نمی ورزی .

ای آن که نهال کار نیک می پروری تا آن را به ثمر نشانی و انبوه کنی ، و از کار بد چشم خود می پوشی تا آن را از ریشه برکنی .

آرزوها پیش از رسیدن به منتهای کرم تو ، با نیازهای برآورده باز آمدند ، و کاسه های گدایی محتاجان ، از بخشش بسیار تو لبالب گردیدند ، و صفت ها پیش از آن که حقیقت نعمت تو را دریابند ، از هم گسیخته شدند . اینک تو را سزاست آن برترین کمال که برتر از هر کمالی است ، و آن والاترین شکوه که از شکوهی والاتر است .